Prezentujemy nową publikację Inhibitory osi EGFR w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca pod redakcją naukową prof. Dariusza M. Kowalskiego – skierowaną do praktykujących lekarzy onkologów. Bieżący numer został poświęcony tematowi stosowania inhibitorów osi EGFR w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca.

ONKOLOGIA. W GABINECIE LEKARZA SPECJALISTY – INHIBITORY OSI EGFR

W najnowszym numerze czasopisma naukowego omówiono m.in.:

  • Odwracalne inhibitory osi EGFR w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca, które na trwałe weszły do algorytmu terapeutycznego u chorych na miejscowo zaawansowanego i zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP). Wraz z nimi, do algorytmu diagnostycznego w tej chorobie, dołączyła konieczność wykonywania testów molekularnych w celu zbadania obecności mutacji genu EGFR w komórkach nowotworowych.
  • Przeciwciała skierowane przeciwko Receptorowi Programowanej Śmierci typu 1 (PD-1) i jego ligandowi (PD-L1). Do chwili obecnej – pomimo kilku dużych badań klinicznych – poza necitumumabem nie zarejestrowano żadnego przeciwciała monoklonalnego ukierunkowanego na domenę zewnątrzkomórkową receptora EGFR. Odkrycie przeciwciał monoklonalnych skierowanych przeciw immunologicznym punktom kontroli było prawdziwą rewolucją w immunoterapii niedrobnokomórkowego raka płuca.
  • Inhibitory nieodwracalne tyrozynowej kinazy EGFR. Zastosowanie IKT EGFR u chorych z obecną mutacją aktywująca w genie EGFR jest standardem postępowania w pierwszej linii zawansowanego NDRP. Obecnie dostępne są trzy generacje IKT. Różnice pomiędzy inhibitorami odwracalnymi i nieodwracalnymi drugiej generacji dotyczą profilu działań niepożądanych i mechanizmem oddziaływania na poszczególne receptory rodziny HER. Zastosowanie IKT EGFR umożliwiło znaczną poprawę czasu przeżycia całkowitego w populacji chorych z obecnym czynnikiem predykcyjnym w genie EGFR.
  • Działania niepożądane związane ze stosowaniem TKI. Najczęściej stwierdza się zmiany skórne i śluzówkowe oraz biegunkę. Wymienione objawy mogą występować u niemal wszystkich chorych, w nielicznych jednak przypadkach stopień nasilenia objawów stanowi wskazanie do przerwania lub trwałego zakończenie leczenia. Inne działania niepożądane- takie jak zaburzenia czynności wątroby czy zapalenie płuc – występują z istotnie niższą częstością.

 
Publikacja do nabycia na stronie Wydawnictwa Lekarskiego PZWL.