Radioterapia – znana głównie z onkologii – otwiera nowe perspektywy w leczeniu szerokiej gamy schorzeń nienowotworowych, oferując nadzieję pacjentom, dla których tradycyjne metody leczenia okazały się nieskuteczne.
Skuteczność radioterapii przeciwzapalnej oraz minimalne ryzyko powikłań, czynią ją cennym narzędziem w arsenale terapeutycznym. Jak podkreślają eksperci, sukces radioterapii nieonkologicznej opiera się na indywidualnym podejściu do każdego pacjenta, dokładnej analizie jego potrzeb, stanu zdrowia oraz historii medycznej.
Czym jest i jakie zastosowanie znajduje radioterapia nieonkologiczna (przeciwzapalna)?
Radioterapia chorób nienowotworowych
Nie każdy pacjent jest kandydatem do radioterapii przeciwzapalnej. Kluczowe kryteria kwalifikacyjne to:
- Potwierdzenie obecności zmian patologicznych za pomocą badań obrazowych,
- nieskuteczność tradycyjnych metod leczenia
- zdolność pacjenta do wyrażenia świadomej zgody oraz aktywnego uczestnictwa w procesie terapeutycznym.
Leczenie radioterapią nieonkologiczną rozpoczyna się od szczegółowej kwalifikacji pacjenta, w tym analizy dokumentacji medycznej i badań obrazowych. Następnie, pacjent przechodzi przez etap planowania terapii, w tym wykonanie tomografii komputerowej i unieruchomienie napromienianego obszaru. Sam proces radioterapii zmian nienowotworowych odbywa się na akceleratorze liniowym, gdzie pacjent musi przyjąć określoną pozycję terapeutyczną.
PRZEJDŹ DO: RADIOTERAPIA NOWOTWORÓW
Wskazania do radioterapii przeciwzapalnej
Radioterapia przeciwzapalna może być stosowana w leczeniu szeregu schorzeń:
- Choroby oczu, takie jak wytrzeszcz w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa – nie reagujący na leczenie sterydami
- Zespół bolesnego barku (PHS – periarthritis humeroscapularis) i inne schorzenia stawów, gdy inne metody leczenia są nieskuteczne
- Fibromatosis agressiva (włóknienie agresywne), często w połączeniu z operacją jako radioterapia uzupełniająca
- Epicondylopathia humeri (łokieć tenisisty) i łokieć golfisty, gdy inne metody leczenia zawodzą
- Choroby Dupuytrena, charakteryzującej się bliznowaceniem rozcięgna dłoniowego z następczym przykurczeniem zgięciowym palców.
- Ostrogi piętowe, rogowiak (keratoacanthoma), zapalenie ścięgna Achillesa, gdy inne metody leczenia okazują się nieskuteczne
- Kostnienie pozakostne, zarówno przed jak i po zabiegu operacyjnym
- Bolesne naczyniaki kręgów
- Choroba Ledderhose’a (włókniakowatość guzkowata rozcięgna podeszwowego), gdy inne metody leczenia są nieskuteczne
Działanie radioterapii przeciwzapalnej wpływa bezpośrednio na hamowanie wydzielania cytokin prozapalnych i stymulację układu odpornościowego. Jej skuteczność jest imponująca – na przykład w przypadku leczenia ostrogi piętowej efektywność wynosi średnio 70%, a w niektórych przypadkach sięga nawet 97%.
Należy dodać, że pomimo wysokiej skuteczności, radioterapia przeciwzapalna niesie ze sobą ryzyko wystąpienia powikłań, choć są one stosunkowo rzadkie. Warto wspomnieć o możliwym zaczerwienieniu skóry, złuszczaniu naskórka, czy wydłużonym gojeniu się ran pooperacyjnych. Istnieje również minimalne ryzyko karcinogenezy, jednak maleje ono z wiekiem pacjenta.
Termin „radioterapia” zwykle kojarzy się z leczeniem nowotworów. Tymczasem ta forma terapii ma również zastosowanie w przypadku schorzeń nieonkologicznych.
Radioterapia przeciwzapalna otwiera nowe perspektywy w leczeniu schorzeń, gdzie inne metody zawiodły. Jej skuteczność, połączona z minimalnym ryzykiem powikłań, czyni ją cennym narzędziem w arsenale terapeutycznym. Ważne jest jednak, aby podejście do każdego pacjenta było indywidualne i oparte na dokładnej analizie jego potrzeb i stanu zdrowia.
W kontekście ciągłego rozwoju metod leczniczych, radioterapia przeciwzapalna stanowi obiecującą ścieżkę dla wielu pacjentów cierpiących na choroby nienowotworowe i oferuje nowe możliwości leczenia oraz poprawę jakości życia.
ZOBACZ WIĘCEJ: RADIOTERAPII W LECZENIU NIEONKOLOGICZNYM
źródło: materiały prasowe Grupa NU-MED S.A.
