Dla kobiet diagnoza raka piersi jest momentem zwrotnym, wpływającym na zdrowie i życie zawodowe. Chociaż 44% kobiet decyduje się utrzymać aktywność zawodową w trakcie leczenia, to ich główne motywacje są różne: 28% z tej grupy chce funkcjonować tak, jak przed chorobą, a 20% kieruje się aspektami finansowymi.

Wyniki badania społecznego przeprowadzonego przez PARS (Polskie Amazonki Ruch Społeczny) przedstawiają różne czynniki skłaniające kobiety do kontynuowania lub rezygnacji z aktywności zawodowej w trakcie leczenia onkologicznego. Czego dokładnie dowiadujemy się z badania?

Aktywność zawodowa kobiet z rakiem piersi

Badanie „Świadomość i doświadczenia pacjentek w zakresie leczenia raka piersi”, zostało zrealizowane na zlecenie stowarzyszenia PARS (Polskie Amazonki Ruch Społeczny) na grupie ponad 1000 kobiet.

Badanie społeczne, obok szeregu warsztatów online, jest częścią akcji edukacyjnej #PołączONE, którą kierujemy do pacjentek z rakiem piersi i ich bliskich. Naszym celem zawsze było budowanie świadomości na temat praw, możliwości leczenia oraz odpowiadanie potrzebom kobiet mierzących się z chorobą onkologiczną – komentuje Elżbieta Kozik, prezeska zarządu PARS (Polskie Amazonki Ruch Społeczny).

Respondentki odpowiedziały również na pytanie dotyczące aktywności zawodowej – czy pracowały, pracują lub zamierzają pracować w trakcie choroby oraz podzieliły się powodami podjętych decyzji. Czego możemy dowiedzieć się o aktywności zawodowej pacjentek od nich samych?

WARTO WIEDZIEĆ: OBJAWY RAKA PIERSI

praca zawodowa a choroba nowotworowa

Co motywowało pacjentki do pozostania aktywnymi zawodowo?

Leczenie raka piersi często wiąże się z koniecznością dłuższych przerw w pracy. Chemioterapia, radioterapia, a także zabiegi chirurgiczne mogą prowadzić do zmęczenia, skutków ubocznych oraz wymagają regularnych wizyt w placówkach medycznych. To wszystko wpływa na zdolność do pracy i wymaga dopasowanych rozwiązań, takich jak praca zdalna, elastyczne godziny pracy czy możliwość skorzystania z dłuższego zwolnienia lekarskiego. Pomimo tego, aż 44% pacjentek, które wzięły udział w badaniu społecznym, utrzymało aktywność zawodową. Osoby we wczesnym stadium choroby (11%) częściej kontynuowały pracę, z uwagi na lepsze samopoczucie.

Rozwój medycyny i opieka koordynowana nad pacjentką z rakiem piersi sprawiają, że coraz częściej leczenie można dopasować do indywidualnych potrzeb pacjentki, w tym tych związanych z pracą zawodową. Skrócenie czasu pobytu w szpitalu do niezbędnego minimum, coraz więcej nowoczesnych opcji terapeutycznych i odpowiednie zarządzanie zdarzeniami niepożądanymi związanymi z leczeniem onkologicznym to aspekty, które wspierają kobiety pozostające aktywnymi zawodowo – mówi Elżbieta Kozik, prezeska zarządu PARS (Polskie Amazonki Ruch Społeczny).

Oprócz chęci prowadzenia życia sprzed diagnozy oraz kwestii finansowych, istotnymi czynnikami determinującymi decyzję o zachowaniu zatrudnienia były, m.in. odwrócenie uwagi od choroby (19%) oraz chęć przebywania wśród ludzi (14%). Ważne znaczenie odgrywało również dobre samopoczucie i siła do podjęcia pracy – 6% badanych uzasadniło w ten sposób swoje aktywne zaangażowanie zawodowe.

 Badanie pokazało, że dla wielu kobiet, praca jest jednym z elementów pomagających w utrzymaniu równowagi psychicznej i emocjonalnej. Nie tylko poprzez spełnienie potrzeby codziennego kontaktu z ludźmi, ale również zachowania rutyny. Ważnym czynnikiem decydującym o kontynuowaniu pracy w tym wymagającym czasie są także finanse – zatrudnienie zapewnia nie tylko stabilność, ale i dostęp do ubezpieczenia zdrowotnego. Wyniki badania i wynikająca z nich lepsza znajomość potrzeb, pomogą nam jeszcze lepiej planować kolejne inicjatywy na rzecz pacjentek – dodaje prezeska zarządu PARS.

SPRAWDŹ: WSPARCIE SOCJALNE W CHOROBIE NOWOTWOROWEJ

Dlaczego pacjentki decydowały się na rezygnację z pracy?

Badanie pokazało, że 56% kobiet w trakcie leczenia onkologicznego zrezygnowało z aktywności zawodowej. Kierowały nimi różne motywacje. Wśród aktywnych zawodowo pacjentek, aż 43% wskazało jako główny powód przerwania pracy czynniki związane ze złą kondycją fizyczną. Uszczegóławiając: 24% podawało osłabienie organizmu spowodowane przyjmowaniem chemii, 11% ogólne złe samopoczucie, a 8% chciało skupić się na leczeniu.

Fundamentalną rolę w podjęciu decyzji o aktywności zawodowej odgrywały także czynniki zewnętrzne, takie jak środowisko i charakter pracy oraz zobowiązania rodzinne. Z uwagi na pierwszy przypadek, z pracy zrezygnowało 13% kobiet będących w trakcie leczenia raka piersi. Z kolei obowiązki rodzicielskie były powodem podanym przez 4% badanych. Te wyniki pokazują, jak ważne jest tworzenie środowiska wspierającego kobiety w procesie powrotu do zdrowia, a także prowadzenie kampanii świadomościowych – zarówno tych skierowanych do najbliższych, jak i pracodawców.

Zachowanie aktywności zawodowej przez kobiety w trakcie i po terapii onkologicznej raka piersi jest procesem wymagającym szczególnej uwagi i wsparcia. Kluczowym aspektem jest tutaj podejście holistyczne, które z równą troską odnosi się zarówno do potrzeb zdrowotnych, jak i zawodowych pacjentek.

Ważne jest, aby kobiety mogły podejmować decyzje dotyczące swojej kariery zawodowej, kierując się przede wszystkim własnymi potrzebami i odczuciami. W tym przypadku wsparcie ze strony pracodawców, rodzin i specjalistów zdrowia może okazać się nieocenione.

źródło: materiały prasowe

PRZEJDŹ DO: BAZA WIEDZY O RAKU PIERSI