Organizm człowieka posiada najwyższy stopień złożoności spośród wszystkich żywych organizmów. Jest zorganizowany w sposób doskonały, a procesy, które w nim zachodzą to najsilniejsze i najbardziej wszechstronne, jakie kiedykolwiek udało się stworzyć naturze – ogólnie nazywamy to fizjologią organizmu (prawidłowym działaniem).

Podstawowym ogniwem organizmu ludzkiego jest komórka. W naszym organizmie jest ok 40 bilionów co jest niewyobrażalną liczbą zwłaszcza gdy dodać, że wszystkie współpracują ze sobą.

Komórki łączą się w tkanki, narządy, układy, które wytwarzają systemy obronno–regeneracyjne: przeciwzapalny, odpornościowy, krwiotwórczy. Aktywność wszystkich tych złożonych struktur monitoruje mózg, który potrafi kierować wieloma złożonymi procesami, odczuwania i myślenia, ponadto posiada inteligencję, która wyróżnia nas od innych gatunków.

Aby możliwe było efektywne funkcjonowanie tej doskonałej i skomplikowanej jednostki, jaką jest organizm, niezbędne jest utrzymanie stanu równowagi, czyli homeostazy. Stanowi ona podstawę oraz warunek prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu. Dlatego w toku ewolucji organizm ludzki wykształcił specjalne systemy regulacyjne. Mają one za zadanie dostosować przemiany zachodzące wewnątrz organizmu do danej sytuacji, po czym przywrócić warunki optymalne, które zostały w wyniku tej sytuacji zaburzone.

Każdy narząd i układ oraz system naszego organizmu ma swój udział w tych złożonych procesach, jedynym koniecznym warunkiem jest ich prawidłowa budowa. Co za tym idzie odpowiednie odżywianie i dostarczanie niezbędnych im substancji budulcowych i regulatorowych, na które wykazują naturalne zapotrzebowanie. Tylko wtedy uruchomią w pełni wszystkie procesy zdrowotne, dla których zostały stworzone.

Dzięki takiemu schematowi organizacji organizmu możliwe jest nasze prawidłowe funkcjonowanie, a co za tym idzie zdrowe życie.


MARINEX
 

Jakich substancji potrzebuje organizm by mógł skutecznie walczyć z chorobą nowotworową?

Dowody naukowe (w tym 30 badań przeprowadzonych przez firmę MARINEX u ponad 1000 pacjentów) potwierdzają niezbędność stosowania alkilogliceroli i skwalenu w profilaktyce chorób nowotworowych i podczas terapii przeciwnowotworowej.

Alkiloglicerole to lipidy budulcowe szpiku kostnego, których bogatym źródłem jest olej z wątroby rekina. Organizm używa ich do fizjologicznego budowania komórek szpiku kostnego, który wytwarza komórki macierzyste a one krwiotworzenie. W efekcie zwiększa ilość i jakość powstających erytrocytów, trombocytów oraz granulocytów. Obecność alkilogliceroli ponadto aktywuje układ immunologiczny zwłaszcza komórki NK oraz makrofagi, co zwiększa ich fizjologiczną zdolność do fagocytozy (zdolności żerne). Doustne przyjmowanie naturalnych alkilogliceroli powoduje zwiększenie w erytrocytach u ludzi poziomu substancji, które chronią błonę komórkową erytrocytów przed stresem oksydacyjnym. (Pugliese 1999, 1998) Dodatkowo organizm z udziałem alkilogliceroli hamuje wzrost pierwotnych i przerzutowych guzów. Z jednej strony alkiloglicerole działają bezpośrednio cytotoksycznie na komórki nowotworowe, z drugiej strony są wykorzystywane do hamowania ich namnażania poprzez zablokowanie aktywności enzymów, które promują wzrost komórek nowotworowych (Daniau 2010, Pugliese 1998). Dlatego są niezbędne w organizmie zarówno człowieka zdrowego, jak i chorego oraz leczonego cytostatykami.

Reasumując, organizm wykorzystując alkiloglicerole buduje i chroni komórki szpiku kostnego, produkuje fizjologicznie działające komórki odpornościowe. W efekcie prowadzi to do poważnego zwiększenia siły bójczej w stosunku do wszystkich patogenów w tym nowotworów. Są to więc fizjologiczne substancje organizmu człowieka, które nie powodują skutków ubocznych i nie ma dla nich alternatywy. Każdy zamiennik niesie dla organizmu działania niefizjologiczne. To wielokierunkowe zwalczanie patogenów przez organizm, wynikające z obecności substancji budulcowych jakimi są alkiloglicerole,  jest szczególnie ważne w trakcie leczenia onkologicznego, które pozbawia organizm sił obronnych i regeneracyjnych.

Równie ważną i niezbędną dla organizmu substancją budulcową jest skwalen. Związki skwalenu w organizmie są wykorzystywane jako naturalne prekursory cholesterolu, witaminy D3 oraz hormonów steroidowych. W środowisku naturalnym w największych ilościach znajduje się on w wątrobach rekinów, a w mniejszych u innych gatunków ryb morskich, a także w roślinach. Działanie immunomodulujące skwalenu najprawdopodobniej wynika z jego silnych właściwości do przylegania (opsonizacji) w stosunku do elementów błon komórkowych oraz osłonek lipidowych patogenów i tym samym ułatwienie ich prezentacji komórkom immunokompetentnym. W badaniach zaobserwowano, że podawanie oleju z wątroby rekina lub oczyszczonego skwalenu powoduje zahamowanie wzrostu nowotworu i angiogenezy. Wykazano, że skwalen mimo, iż hamuje wzrost nowotworów, nie wpływa cytotoksycznie na komórki prawidłowe. Ponadto skwalen nasila właściwości przeciwnowotworowe innych związków chemicznych, w tym także chemioterapeutyków. Prawdopodobny mechanizm autorzy upatrują w ułatwieniu transportu tych związków przez błony komórkowe komórek nowotworowych. (Lewkowicz N. i wsp. 2006) Z drugiej strony wykorzystywany jest w wątrobie do usuwania toksyn, między innymi toksycznych metabolitów terapii cytostatykami. (Kelly G.S. 1999, Senthilkumar S., 2006)

W zapobieganiu i leczeniu większości chorób należy również zwrócić uwagę na działania wolnych rodników. Wykazano, że u podłoża toksyczności wielu cytostatyków stosowanych w leczeniu chorób nowotworowych leżą mechanizmy wolnorodnikowe prowadzące do rozwoju stresu oksydacyjnego. Nadmiar wolnych rodników zaburza równowagę oksydacyjną komórki, w tym aktywność enzymów antyoksydacyjnych (Frączkowska 2013). Zaburzenia aktywności enzymów antyoksydacyjnych mogą więc zwiększać wrażliwość komórek na toksyczne działanie cytostatyków. Wolne rodniki, które nie zostały usunięte przez enzymy antyoksydacyjne, redukowane są przez przeciwutleniacze nieenzymatyczne, między innymi przez koenzym Q10, likopen, astaksantynę, luteinę. (Frączkowska 2013) Dlatego niezbędne jest również zaopatrzenie organizmu w powyższe substancje.

Aby jednak dostarczyć odpowiednie ilości wszystkich niezbędnych substancji konieczne jest uzupełnienie diety odpowiednimi preparatami z grupy żywności medycznej, posiadającymi badania kliniczne przeprowadzone u ludzi potwierdzające ich skuteczność.

Dlatego nalegajmy na wprowadzenie do naszych terapii przez lekarzy i farmaceutów żywności medycznej o specjalnym przeznaczeniu: w zaburzeniach fizjologicznej budowy i działania.

Więcej na: https://biomarinemedical.pl/
 

ARTYKUŁ SPONSOROWANY. Organizm człowieka w walce z chorobą nowotworową. tekst ekspercki dr n. biol. Joanna Zielińska-Tomaszewska,

bibliografia:

Deniau A.L., Mosset P., Pedrono F., Mitre R., Le Bot D., Legrand A.B., Multiple benefical health effects of natural alkylglycerols from shark liver oil. Mar. Drugs 2010, 8, 2175 – 2184
Frączkowska K., Kopaczyńska M., Sawicka E., Długosz A. Wpływ koenzymu Q10 na stres oksydacyjny komórki indukowany ksenobiotykami. Acta Bio-Optica et Informatica Medica Inżynieria Biomedyczna, vol. 19, nr 4, 2013
Kelly G.S. “Squalene and its potential clinical uses.” Alternative Medicine Review 1999, 4 (1) 29 – 36.
Lewkowicz P., Małgorzata Banasik, Ewa Głowacka, Natalia Lewkowicz, Henryk Tchórzewski. Modyfikujący wpływ dużych dawek preparatu oleju z wątroby rekina na polaryzację limfocytów T i funkcję neutrofili krwi. Pol. Merk. Lek., 2005, XVIII, 108, 68.
Lewkowicz N., Lewkowicz P., Kurnatowska A., Tchórzewski H., Mechanizm działania i zastosowanie kliniczne oleju z wątroby rekina. Pol. Merk. Lek., 2006, XX, 119, 598
Lewkowicz P., Henryk Tchórzewski. Wybrane aspekty działania przeciwnowotworowego1-O-alkilogliceroli – głównej komponenty oleju z wątroby rekina. Pol. Merk. Lek., 2012, XXXIII, 198, 353.
Pugliese P.T., Karin Jordan, Hokan Cederberg, Johan Brohult. Journal of Alternative and Complementary Medicine Vol. 4, No. 1. 1998, pp. 87-98.
Pugliese P.T., Devour Disease With Shark Liver Oil. IMPAKT Communications, Inc. 1999
Senthilkumar S. “Effect of squalene on cyclophosphamide – induced toxicity.” Clinica Chimica Acta 364: 335- 342, 2006

WSPARCIE ŻYWIENIOWE W CHOROBIE NOWOTWOROWEJ