Podstawową metodą leczenia chorych na raka piersi jest postępowanie chirurgiczne. Ogólnie zabiegi operacyjne można podzielić na radykalne amputacje piersi oraz operacje z zaoszczędzeniem gruczołu piersiowego. Współcześnie dąży się do wykonywania operacji oszczędzających pierś u możliwie jak największego odsetka pacjentów. Dowiedziono, że chirurgiczne leczenie oszczędzające pierś (BCT) jest równie skuteczne jak amputacja piersi (mastektomia) u chorych na wczesnego raka piersi. Leczenie chirurgiczne obejmuje resekcję guza pierwotnego z odpowiednim marginesem oraz usunięcie węzłów chłonnych okolicy pachowej. U tych chorych, u których wyjściowo nie stwierdza się klinicznie przerzutów do węzłów chłonnych okolicy pachowej, standardem jest wykonywanie procedury biopsji wartowniczego węzła chłonnego. Wykluczenie obecności przerzutów w węźle wartowniczym (lub węzłach) chłonnych okolicy pachowej jest wskazaniem do odstąpienia od wykonywania radykalnego usunięcia węzłów chłonnych okolicy pachowej.

Istotnym elementem leczenia chorych na ten typ nowotworu są zabiegi rekonstrukcyjne piersi (odtwórcze). Podstawowym warunkiem do przeprowadzenia rekonstrukcji piersi jest silna motywacja pacjentki, a jedynym przeciwwskazaniem onkologicznym do wykonania zabiegu odtwórczego – potwierdzone uogólnienie procesu nowotworowego. Stwierdzenie tzw. niekorzystnych czynników rokowniczych nie wyklucza możliwości przeprowadzenia zabiegu. Rekonstrukcja piersi jest przeprowadzana najczęściej w trybie odroczonym lub natychmiastowym (rekonstrukcja piersi bezpośrednio po mastektomii). Do wykonania zabiegu rekonstrukcji piersi stosuje się techniki związane z zastosowanie tkanek własnych lub z użyciem materiałów sztucznych, czyli implantów piersi. Rekonstrukcja piersi autogenna (z wykorzystaniem tkanek własnych) pozwala z reguły uzyskać lepszy i trwalszy efekt estetyczni aniżeli rekonstrukcja piersi allogenna (zabieg z wykorzystaniem materiałów sztucznych). Wadami są jednak dłuższy czas trwania zabiegu i hospitalizacja oraz poważniejsze powikłania.

Zabieg rekonstrukcji piersi znajduje zastosowanie również u zdrowych pacjentek, które poddały się profilaktycznej mastektomii piersi z powodu stwierdzonej mutacji genów BRCA1 i BRCA2.

Implanty stosowane do rekonstrukcji allogennej piersi dzieli się na ostateczne, wymienne oraz mieszane. Zawierają one sól fizjologiczną lub żel sylikonowy, są okrągłe lub anatomiczne. Efekt psychologiczny oraz poprawa jakości życia pacjentek poddanych jednoczasowej rekonstrukcji piersi są znacząco wyższy w porównaniu z zabiegiem odroczonym. Jednoczesna rekonstrukcja piersi nie jest jednak zabiegiem standardowym i powinna być wykonywana w wysoce specjalistycznych ośrodkach.

Obecnie poszukuje się technik i rozwiązań technologicznych minimalizujących ryzyko wystąpienia powikłań pooperacyjnych. W Stanach Zjednoczonych od kilkunastu lat stosuje ADM – bezkomórkową macierz pochodzenia dermalnego (acelllular dermal matrix). Jest to rodzaj specyficznego pokrycia tkankowego (powłoki), która stanowi świetne uzupełnienie naturalnych tkanek pacjentki. Jako przedłużenie mięśnia piersiowego większego redukuje ryzyko związane z częściowym umieszczeniem implantu pod skórą. Macierz biologiczna ADM umożliwia uniknięcie etapu wszczepiania ekspandera oraz jednoczasową rekonstrukcją przy użyciu implantu niezależnie od jego wielkości. Pacjentka poddawana jest tylko jednemu zabiegowi, z mniejszym ryzykiem powikłania się piersi rekonstruowanej.

W przypadku rekonstrukcji jednoczasowej, zastosowanie macierzy ADM daje możliwość zwiększenia częstości wykonywania tej puli zabiegów operacyjnych. Tym samym, większa grupa chorych może mieć wykonaną rekonstrukcję jednoczasową zamiast odroczonej. W przypadku dwuetapowych rekonstrukcji piersi z zastosowaniem ekspanderów, macierz ADM umożliwia skrócenie całego procesu rekonstrukcji oraz zmniejsza częstotliwość dolegliwości bólowych.

 

 

REKONSTRUKCJA PIERSI Z WYKORZYSTANIEM MACIERZY BIOLOGICZNEJ ADM

wywiad z dr hab. n. med. Dawidem Murawą specjalistą chirurgii onkologicznej

dr hab. n. med. Dawid Murawa
Gabinet ul. Strzelecka 41/2 61-866 Poznań,
tel kontaktowy: 601 774 102,
e-mail: dmurawa@gmail.com

 
ADM (Acellural Dermal Matrix) to nie jest nowość rynku światowym –  macierze bezkomórkowe są dostępne już od kilku lat, natomiast problem dotyczył dotychczas ceny tych produktów. Dzięki temu, że mamy obecnie większa ilość producentów, produkt jest tańszy i bardziej dostępny dla pacjentów. Do tej pory to cena stanowiła główne organicznie w dostępie. Co do kwestii merytorycznych związanych z zapotrzebowaniem na tego typu produkt – sprawa jest jasna.  Jako praktyk, uważam, że istnieje zasadnicza różnica pomiędzy systemem ADM, a dotychczas stosowanymi, klasycznymi siatkami syntetycznymi. ADM jest znacznie bezpieczniejszy, bardziej precyzyjny w trakcie zabiegu oraz pozwala lepiej rekonstruować gruczoł piersiowy.

ADM czyli macierz bezkomórkowa, to produkty pochodzenia głównie zwierzęcego, ale pozbawione wszystkich elementów, które mogą wywoływać odczyn zapalny czy immunologiczny. Proces produkcji jest bardzo bezpieczny. Po wszczepieniu macierzy bezkomórkowej w ludzki organizm, nie obiera on jej jako ciała obcego. Nie ma również możliwości, aby doszło do zakażenia odzwierzęcego. W ciągu 6-8 tygodni organizm naturalnie przyrasta do macierzy własnymi naczyniami z otoczenia. ADM zrasta się z normalnymi  tkankami – i w odróżnieniu od syntetycznych siatek – staje się naturalną tkanką organizmu

Technologia ADM jest przydatna z kilku powodów. Z punktu widzenia chirurga – ułatwia rekonstrukcje gruczołu piersiowego i przyspiesza zabieg rekonstrukcji. Z punktu widzenia pacjenta – poprawia liczne parametry – np. pozwala na szybszy powrót pacjenta do funkcjonowania, zapewnia szybsze gojenie ran i zmniejsza  pooperacyjne dolegliwości bólowe. ADM powoduje, że przyspieszamy proces rekonstrukcji, zabieg jest również mniej agresywny – nie musimy szeroko preparować struktur mięśniowych. Skutkuje to szybszym gojeniem i powrotem pacjenta do dobrego funkcjonowania.

Oprócz rekonstrukcji gruczołu piersiowego, która stanowi nadrzędne zastosowania technologii ADM, możemy ją również stosować w procesie rekonstrukcji innych tkanek – np. w chirurgii brzusznej, przy trudnych do zaopatrzenia ubytkach w powłokach brzucha czy przy trudnych wznowach po wcześniejszym leczeniu klasycznym różnych przepuklin brzusznych i kroczowych. Warto wspomnieć o zastosowaniu ADM u pacjentów po operacjach na jelicie grubym z wyłonioną stomią – chodzi o tzw. przepukliny stomijne. ADM jest stosowane również w dziedzinach pozaonkologicznych – np. podczas zabiegów estetycznych. Przy zastosowaniu klasycznych syntetycznych siatek istnieje niebezpieczeństwo wytworzenia się przetok i powikłań. W przypadku ADM nie ma niebezpiecznych odczynów, dlatego jest to zdecydowanie bardziej bezpieczne postępowanie.

W Stanach Zjednoczonych 60% systemów rekonstrukcyjnych piersi jest przeprowadzanych w schemacie, która zawiera ADM. To potężna liczba zabiegów i wielotysięcznym tłum pacjentów, u  których stosuje się tą technologię. Przetransportowanie tego modelu na warunki polskie jest trudne ze względu na skomplikowane systemy rozliczeń, ale w mojej ocenie opłacalne”.

 

WIĘCEJ NA: WWW.VIA-MED.PL

ZOBACZ : PORADNIK PACJENTA DOTYCZĄCY IMPLANTÓW ADM

 

Rekonstrukcja piersi po mastektomii, opracował JG