Badania epidemiologiczne w krajach zachodniej półkuli potwierdzają istotny (procentowy) wzrost zachorowań na nowotwory połączenia przełykowo-żołądkowego (EGJ). Za główną przyczynę takiego trendu uważa się rosnące występowanie nadwagi i refluksu żołądkowo-przełykowego oraz zmniejszanie się częstości infekcji H. pylori. Są to warunki sprzyjające do rozwoju tzw. przełyku Barretta – stanu przedrakowego gruczolakoraka dolnej części przełyku.
W poniższym artykule znajdziesz informacje na temat objawów, diagnostyki oraz leczenia onkologicznego choroby jaką jest gruczolakorak połączenia przełykowo-żołądkowego.
Gruczolakorak połączenia przełykowo-żołądkowego EGJ
Wśród ekspertów zajmujących się nowotworami układu pokarmowego brakuje zgody co do definicji i oceny stopnia zaawansowania nowotworów okolicy EGJ. Rozbieżności wynikają z położenia tych guzów na granicy przełyku oraz żołądka.
Według definicji WHO gruczolakoraki EGJ to guzy obejmujące granicę połączenia przełyku i żołądka.
Nowotwory, które w całości znajdują się powyżej lub poniżej linii połączenia przełykowo-żołądkowego definiuje się odpowiednia jako nowotwory przełyku lub nowotwory żołądka.
SPRAWDŹ: RAK ŻOŁĄDKA
Nowotwór połączenia przełykowo-żołądkowego – objawy i diagnostyka
Najczęstszy i najbardziej charakterystyczny objaw kliniczny dla nowotworu połączenia przełykowo-żołądkowego to dysfagia (trudność w przełykaniu pokarmów) – niezależni od stopnia dokuczliwości czy nasilenia.
Do innych symptomów towarzyszących rozwojowi nowotworów połączenia przełykowo-żołądkowego należą osłabienie, utrata masy ciała, nudności i wymioty, objawy bólowe, dyspepcja.
W przypadku podejrzenia guza EGJ badaniem diagnostycznym z wyboru jest endoskopia górnego odcinka przewodu pokarmowego. Badanie pozwala na potwierdzenie lub wykluczenie obecności guza, a przy tym umożliwia pobranie materiału do badania histopatologicznego. Endoskopia pozwala również na stwierdzenie zmian przedraowych, takich jak przełyk Barretta.
PRZEJDŹ DO: RAK PRZEŁYKU
Leczenie gruczolakoraka połączenia przełykowo-żołądkowego
Najważniejszym elementem leczenia gruczolakoraka połączenia przełykowo-żołądkowego jest zabieg chirurgiczny. Wykonanie radykalnej resekcji z osiągnięciem odpowiednich marginesów tkanek wolnych od nacieku nowotworu, wydaje się stanowić kluczowy czynnik powodzenia leczenia chirurgicznego.
Zdaniem ekspertów w leczeniu nowotworów obejmujących EGJ należy zwrócić szczególną uwagę na ocenę naciekania nowotworu wzdłuż przełyku oraz na dalsze części żołądka.
Kluczowym czynnikiem rokowniczym u pacjentów z rakiem połączenia przełykowo-żołądkowego jest obecność lub brak przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych. Wyjątkowa lokalizacja ogniska chorobowego sprawia, że należy spodziewać się przerzutów raka do węzłów chłonnych śródpiersia oraz jamy brzusznej.
Zgodnie z wytycznymi, u pacjentów należy rozważyć zasadność i korzyść z zastosowania chemioterapii okołooperacyjnej.
Chemioradioterapia w leczeniu gruczolakoraka EGJ jest wskazana po leczeniu chirurgicznym u chorych z zaawansowanym nowotworem, którzy nie byli leczeni według protokołu chemioterapii przed-/okołooperacyjnej.
PRZEJDŹ DO: NOWOTWORY UKŁADU POKARMOWEGO
Bardzo pomocny artykuł. proszę o wskazówki dot, żywienia po operacji zespolenia żołądka z przełykiem metodą laparoskopową